Calciumcarbonaat

Calciumcarbonaatis een anorganische verbinding met de chemische formule CaCO₃, algemeen bekend als kalksteen, kalksteen, steenpoeder, enz. Calciumcarbonaat is alkalisch, in principe onoplosbaar in water maar oplosbaar in zoutzuur. Het is een van de meest voorkomende stoffen op aarde. Het bestaat in aragoniet, calciet, krijt, kalksteen, marmer, travertijn en andere rotsen. Het is ook het hoofdbestanddeel van sommige dierlijke botten of schelpen. Calciumcarbonaat is ook een belangrijk bouwmateriaal en heeft een breed scala aan industriële toepassingen.

Fysieke eigenschappen

Wit fijn kristallijn poeder, smaak- en geurloos. Er zijn twee vormen: amorf en kristallijn. Het kristaltype kan worden onderverdeeld in orthorhombisch kristalsysteem en hexagonaal kristalsysteem (watervrij calciumcarbonaat is kleurloos orthorhombisch kristal, hexahydraatcalciumcarbonaat is kleurloos monokliene kristal), dat kolomvormig of ruitvormig is, en de dichtheid is 2,93 g / cm3. Het smeltpunt is 1339°C (ontleed bij 825-896,6°C) en het smeltpunt is 1289°C bij 10,7 MPa. Nauwelijks oplosbaar in alcohol, oplosbaar in ammoniumchloride-oplossing, bijna onoplosbaar in water.

Chemische aard

1. Calciumcarbonaatontleedt in calciumoxide en koolstofdioxide bij 825-896,6°C. (Industriële productie van COâ‚‚):
2. Calciumcarbonaat kookt en lost op met verdunde zuren (zoals verdund azijnzuur, verdund zoutzuur, verdund salpeterzuur, enz.). Bij de reactie komt ook koolstofdioxide vrij, wat een exotherme reactie is. Bijvoorbeeld: reageren met verdund zoutzuur om calciumchloride, water en koolstofdioxide te produceren (COâ‚‚ geproduceerd in het laboratorium):
3. Als het water gemengd met CaCO3 in een overmaat aan koolstofdioxide wordt geleid, wordt een calciumbicarbonaatoplossing gevormd. Calciumcarbonaat reageert met koolzuuroplossing (regenwater) om calciumbicarbonaat te produceren. Giet CO2 in het troebele kalkwater en de neerslag verdwijnt.
4. Watervrij calciumcarbonaat wordt verwarmd tot 1000 K om te transformeren in calciet.